No nie zaśpiewam wam... - przeczytaj najnowsze „Szpilki Zaczyńskiej”!

Prezentujemy najnowszy felieton sekretarz redakcji „Tygodnika Siedleckiego” Marioli Zaczyńskiej.

No nie zaśpiewam wam...

Władza przypuściła atak. Celebrytami. Ale wiecie... Każdy ma celebrytę, na jakiego zasługuje... Kogo więc zobaczyliśmy na koncercie „Murem za polskim mundurem”? Jana Pietrzaka, na którego patrzy się z wielką przykrością, a słuchać już się nie da, a także antyszczepionkową Edytę Górniak, która twierdziła, że w szpitalach covidowych leżą statyści, a nie chorzy ludzie.

W bazie lotnictwa w Mińsku Mazowieckim zorganizowano koncert, mający wspierać służby mundurowe „broniące polskiej granicy”. Zaproszono nawet zagraniczne, przeważnie poślednie, gwiazdy muzyki rozrywkowej, które – jak donoszą media – nie wiedziały, w jakiej imprezie biorą udział, w sensie... po co.

„To ponura kpina z polskiego munduru” – posypały się słowa krytyki  po koncercie.

A i owszem. Pisowskiej władzy celebryci byli potrzebni, bo gwiazdy polskiego kina mają tę władze głęboko w... no w niepoważaniu, powiedzmy oględnie. A ta władza nie lubi tkwić głęboko w... niepoważaniu (bądźmy konsekwentni). Taki Shtur, taka Ostaszewska, no jeżdżą na tę granicę, pomagają migrantom, karmią ich, koce im dają, płaczą nad nimi... A polski żołnierz? Nie marznie? Kto nad nim zapłacze?

Bardzo współczuję polskim mundurowym, których wysłano na granicę z Białorusią. Nie z powodu mrozu i głodu, bo to im akurat nie grozi. Nie grozi im też, że kolega z pryczy obok umrze w nocy z zimna i wycieńczenia. Nie, to im będzie oszczędzone. Po kolacji chłopaki położą się spać, zatelefonują wcześniej do rodziny, by usłyszeć głos żony i dziecka. Upewnią się, że żona nie siedzi w kucki, skulona, na zimnej ziemi. No i czy dziecko na pewno jest spokojne, już w łóżeczku, w piżamce, po obejrzeniu dobranocki... Czy nie otacza je przerażająca ciemność (ach, kochanie, może trzeba mu zapalić lampkę, dzieci tak boją się ciemności).

Współczuję im. Tego spojrzenia w oczy bezbronnych kobiet. W zamykające się oczy mężczyzny, który właśnie umiera, a który nie ma już na nogach butów, to te zgubił podczas przeprawy przez bagna. Współczuję. Bo wiem, że niejeden, niejedna, cierpią z tego powodu.

Więc wybaczcie, polscy mundurowi, ale wam nie zaśpiewam. To zostawiam władzy i jej pupilom. Ja wam po prostu współczuję.

MARIOLA ZACZYŃSKA