Czym są masy samopoziomujące i jak je stosować?

Obecnie praktycznie wszystkie posadzki, od paneli, przez wykładziny, po płytki ceramiczne układane są na zaprawie cienkowarstwowej. Dlatego konieczne jest równe i zarazem wytrzymałe podłoże. W takiej właśnie sytuacji najlepiej sprawdzają się masy samopoziomujące, zwane również zaprawami samorozlewnymi, wyrównującymi, czy nawet niwelującymi.

Jeśli zaprawa jest właściwie przygotowana, zgodnie z nazwą, sama dokładnie się rozlewa. Powstaje z niej warstwa o grubości od 1 do 10 mm. Dobrze rozlana masa jest na tyle cienka, że nie podnosi praktycznie poziomu posadzki. Jest to bardzo dobre rozwiązanie zwłaszcza podczas budowy domu jednorodzinnego. Powstała kilkumilimetrowa warstwa nie tylko wyrówna podłoże, ale także je wzmocni. Dodatkowo, dzięki zastosowaniu masy, zmniejsza się potrzeba użycia większej ilości kleju do mocowania płytek oraz wykładziny.

Przygotowanie zaprawy

Do przygotowania zaprawy samopoziomującej potrzebna jest sucha mieszanka oraz woda. Wybór rodzaju zaprawy zależny jest od miejsca, w którym ma zostać ułożona, jak również od rodzaju posadzki. Innej masy używa się w pomieszczeniach narażonych na większą ilość wilgoci, takich jak łazienka, kuchnia, czy pralnia, a innej chociażby na zewnątrz budynku, m.in. na tarasie. Należy również zwrócić uwagę, czy dana zaprawa nadaje się do użycia pod płytki ceramiczne.

Zaprawy cementowe są wytrzymałe oraz wyjątkowo odporne na zawilgocenia. Układanie posadzki możliwe jest po 7- 28 dniach. Jeśli zostanie użyta zaprawa szybkoschnąca położenie posadzki możliwe jest już po 2- 3 dniach.

Zaprawy cementowe nie są polecane do pomieszczeń, w których planuje się ogrzewanie podłogowe. Jeśli nie są wzbogacone specjalnymi dodatkami, np. emulsją uelastyczniającą, nie będą też odporne na działanie wyższych temperatur.

Zaprawy cementowe stosuje się wewnątrz budynku, a jeśli posiadają dodatki mrozoodporne, można je także stosować na zewnątrz, np. na tarasach.

Zaprawy gipsowe znacznie lepiej radzą sobie w podwyższonej temperaturze, stąd można je stosować w połączeniu z ogrzewaniem podłogowym. Mają również bardzo dobre właściwości mechaniczne.

Zaprawy gipsowe bardzo szybko wiążą, dzięki czemu można układać na nich posadzkę już po upływie tygodnia.

Zaprawy gipsowej nie stosuje się w pomieszczeniu narażonym na działanie wilgoci oraz na zewnątrz budynku. Wszystkie stalowe elementy koniecznie należy zabezpieczyć, ponieważ w zetknięciu z gipsem, może dojść do powstania korozji.

Podłoże pod masę

Podłoże, na którym pojawi się masa samopoziomująca powinno być wytrzymałe, suche i czyste. Zaprawa nie może zostać rozlana na podłożu, które się ugina, jest kruche, nierówne, niestabilne, zatłuszczone, czy wilgotne. Podłoże nie powinno być również gładkie. Optymalna jest struktura szorstka. Na podłożu nie może być również kurzu, ani pyłu.

Podłoże gruntuje się preparatem, który wyrówna jego chłonność oraz zwiększy przyczepność nowej warstwy. Gruntowanie ułatwia również poziomowanie zaprawy, ponieważ łatwiej się ją rozprowadza.

Układanie zaprawy

Sporządzając mieszkankę należy przestrzegać bardzo dokładnie instrukcji, ponieważ masa musi mieć określoną, wodnistą strukturę. Gotową zaprawę wylewa się wzdłuż ściany, która jest najbardziej oddalona od wejścia. Jeśli do przygotowania jest duża powierzchnia, można skorzystać z agregatu.

Zaprawę najczęściej rozprowadza się długą pacą lub też specjalną listwą. Warto wcześniej na ścianie oznaczyć punkty wysokościowe. Będą one bardzo ważnym odnośnikiem podczas wylewania zaprawy.

Wylana masa samopoziomująca nie może być narażona na kontakt ze słońcem, jak również na przeciąg. Może to bowiem spowodować zbyt szybkie jej schnięcie i pękanie.