4 wieki z historii ornatów

Do 15 czerwca w Sali Białej można oglądać wystawę zabytkowych, wykonanych między XVII a XX w. ornatów.

Prezentowane na wystawie ornaty pochodzą z kościoła parafialnego w Bogutach Piankach. Część z nich ofiarowali darczyńcy z kraju i zza granicy, w tym uczestnicy pielgrzymek
do: Wilna, Częstochowy i Lichenia.

Ornat to wierzchnia szata liturgiczna, nakładana przez kapłana do mszy świętej.
Wywodzi się z czasów rzymskich. Zazwyczaj ornat ma kształt wydłużonego prostokąta
o zaokrąglonych, krótszych bokach z otworem na środku. Jest wkładany przez
głowę.
Na przestrzeni wieków kształt ornatów nieznacznie się zmieniał.
W średniowieczu ornaty na szerokość sięgały do łokci, od XVII w. zaczęto stosować
ornaty wąskie na długość ramion.
Przód ornatu zdobi zazwyczaj emblemat, z tyłu zaś umieszcza się krzyż (początkowo o ukośnie wzniesionych ramionach, od XVII w. - wąski krzyż łaciński). Bardziej ozdobne ornaty mogą mieć z przodu i z tyłu haftowany lub aplikowany pas zwany kolumną.

W XX w. zaczęto wracać do wzorów średniowiecznych. Ornaty zazwyczaj są
wykonane z atłasu lub adamaszku, w różnych kolorach liturgicznych. Mogą być
zdobione kamieniami szlachetnymi lub złotem.

Wystawę jest od poniedziałku do piątku w godz. 10.00-17.00. (opr. Ana)