Pod pomnikiem w Sikorach z okazji obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych"

W środę 1 marca, w Narodowym Dniu Pamięci Żołnierzy Wyklętych zostaną złożone kwiaty i zapalone znicze pod pomnikiem upamiętniającym bitwę pod Sikorami.

Rozpoczęcie uroczystości pod pomnikiem w Sikorach: godz. 10:00.

W programie obchodów:

• uroczyste złożenie kwiatów i zniczy pod pomnikiem,

• przemówienie historyczne p. Jacka Odziemczyka

• koncert pieśni patriotycznych w wykonaniu Waldemara Góreckiego

• projekcja filmu,,Rozbity Kamień"
  
  Na uroczystości w Sikorach zapraszają: Wójt Gminy Bielany, Gminna Biblioteka Publiczna w Bielanach oraz Koło Gospodyń Wiejskich w Sikorach

   

  8 sierpnia 1945 r. pod Sikorami miało miejsce jedno z większych starć Podziemia Niepodległościowego z oddziałami LWP.

  - Na leśnej drodze Sikory-Paczuski 1 szwadron 5 Brygady Wileńskiej AK oraz oddział,,Młota" (łącznie około stu żołnierzy) urządził zasadzkę na ścigającą go grupę operacyjną wydzieloną z batalionu 2 pp 1 DP WP (ludowego) w sile 120 żołnierzy – czytamy w publikacji „Mazowsze i Podlasie w ogniu 1944-1956. Powiat Sokołów Podlaski” . - Żołnierze, pewni zwycięstwa, posuwali się na samochodach w szyku nieubezpieczonym. Zostali w ciągu kilku minut całkowicie rozbici. Grupa operacyjna przestała istnieć, tracąc szesnastu zabitych (w tym funkcjonariusza MBP i oficera politycznego) oraz 72 jeńców (spośród których około dwudziestu było rannych). Zdobyto działko 45 mm, dwa ckm, kilka rkm, około dziewięćdziesięciu pepesz i karabinów. Partyzanci strat nie ponieśli. Dalsza walka, do której miał wejść kolejny pododdział 2 pp, została wstrzymana w wyniku porozumienia zawartego pomiędzy dowódcą 1 szwadronu 5 Brygady por. Zygmuntem Błażejewiczem „Zygmuntem" i dowódcą II batalionu 2 pp kpt. Tadeuszem Cynkinem. Zgodnie z przyjętymi ustaleniami jeńcy z 2 pp zostali zwolnieni przez Zygmunta" (z częścią uszkodzonej broni), zaś Cynkin nie wprowadził do walki dowodzonego przez siebie pododdziału, a dalszy pościg sił sowieckich i WP skierował w mylnym kierunku. Główne siły olbrzymiej obławy skierowały się na lasy rucheńskie, podczas gdy oddziały partyzanckie wycofywały się w kierunku Bugu.