1. Jadąc samochodem nie sposób ich – iż mijane pędem – policzyć. Zbyt szybko uciekają. W rachmistrza, liczącego studzienki w jezdni ulicy Piaskowej, zabawiłem się więc podczas leniwej przejażdżki rowerem. Piszę: studzienki, w gruncie rzeczy mam jednak na myśli wszystkie mniejsze lub większe tkwiące w asfalcie, przeważnie okrągłe metalowe elementy, związane ze znajdującą się pod jezdnią infrastrukturą, której znaczenia nie śmiem nawet dociekać. Wszystkie są oczywiście wskazane, pożyteczne, może nawet niezbędne.
Z rowerowego siodełka
Artykuł drugiej potrzeby
2015-08-19 08:58:27
liczba odsłon: 2443
Liczba tychże otworów w ciągu ul. Piaskowej od przejazdu kolejowego do zakrętu wynosi – 7, od zakrętu do początku cmentarza – 143, od początku cmentarza do rogu Nowego Światu – 9. Razem około 160. Za ścisłość nie ręczę, bo mogłem się o kilka pomylić. Ale nawet jeśli jest ich tam tylko 150 – szacun! Z czystej felietonistycznej złośliwości policzyłem także kratki kanalizacji deszczowej.
Pod względem liczby studzienek na metr bieżący najbardziej wydajny jest odcinek między ul. Tetmajera a zakrętem przy torach. Jakieś 600 metrów, a studzienek – już bez kratek kanalizacji deszczowej – aż 97. Średnio co sześć metrów jedna.
Czy to jest już studzienkowy rekord świata? Zapewne nie. Nie jestem inżynierem, ale niechybnie dałoby się upchać drugie tyle studzienek. Piaskowa, ulica przyjazna studzienkom.
