Sztandar dla koła, kapelusz dla proboszcza

Andrzej Wisiński: Wyrzucono mnie z hukiem w dniu kanonizacji Jana Pawła II.

Koło Łowieckie „Trop” w Stoczku Łukowskim ma już 90 lat, powstało tuż po przewrocie majowym w 1926 roku. W czasie okupacji hitlerowskiej stoczkowscy łowcy musieli zawiesić działalność, ale nadal opiekowali się zwierzyną łowną. Koło reaktywowano w 1947 r. z inicjatywy Tadeusza Kleszczewskiego, Jana Urbanka, Kazimierza Kosila i Wiktora Wójcika.

W trakcie jubileuszowej uroczystości „Trop” otrzymał sztandar, a myśliwych Krzysztofa Błażejaka i Andrzeja Kaczora odznaczono Brązowymi Medalami Zasługi Łowieckiej. Eugeniusz Gielo, Grzegorz Rosa i Henryk Soćko otrzymali odznaki „Zasłużony dla Łowiectwa Siedleckiego”.

- Wraca człowiek do domu zmęczony po pracy, szybko coś zjada i jeszcze szybciej przebiera się, by pojechać do kniei – mówił proboszcz parafii Zwola Poduchowna Włodzimierz Wąsowski podczas mszy w intencji koła. - Inny włączyłby telewizor, poleżałby na kanapie, ale on nie. Jakiś zew ciągnie go do ambony myśliwskiej.

Na progu dostrzega wymowny wzrok milczącej żony. Biedny myśliwy ma kolejny dylemat: może coś się stało babinie? Czy dzwonić po karetkę pogotowia i czekać na lekarza, czy jechać na polowanie? Natura łowcy sprawia, że prawie zawsze wybiera to drugie. Siedzi w lesie kilka godzin. Często w deszczu, przy niskiej temperaturze. Przez ten czas jest jednak wolny od codziennych trosk. Wraca zmęczony fizycznie, najczęściej bez upolowanej zwierzyny, ale wypoczęty psychicznie.

Przemówień, listów gratulacyjnych od ważnych osobistości, pamiątkowych upominków było bardzo dużo. Poruszenie wywołało jednak tylko wystąpienie Andrzeja Wisińskiego – radnego powiatu łukowskiego.

- Byłem myśliwym tego koła, ale zostałem z niego z hukiem wyrzucony w dniu kanonizacji Jana Pawła II – grzmiał pan Andrzej. - Mimo że mieszkam w Stoczku Łukowskim, żaden z członków zarządu nie pofatygował się, by zaprosić mnie osobiście. Zaproszenie otrzymałem listem poleconym. Zabieram dziś głos, by wspomnieć o ludziach, którzy tworzyli historię „Tropa”, a o których dziś się mówi bardzo mało albo wcale. W tym kole polowali: wieloletni łowczy Jan Urbanek, Rysio Żebrowski, Zygmuś Osiak, który był wielokrotnie ode mnie starszy, a pozwalał sobie mówić na ty. Polowali koledzy z ówczesnego Ministerstwa Górnictwa i Energetyki. (…) Ja nie dzielę ludzi na lepszych i gorszych. Zmuszam tylko do pewnej refleksji. Prosiłem, żeby ze względu na kanonizację wielkiego Polaka, jakim był Jan Paweł II, przełożyć termin walnego zebrania. Nie udało się. Bezskutecznie interweniowałem w Zarządzie Okręgowym PZŁ w Siedlcach i u księdza proboszcza. Starałem się dużo dać temu kołu. Widocznie jednak, mimo że jestem leśnikiem, nie dbam należycie o przyrodę. Widocznie nie pasuję do towarzystwa. Pamiętajcie o ludziach, którzy odchodzą, Ja opuszczam uroczystość, a mimo wszystko z całego serca życzę, żeby to koło trwało i reprezentowało określone wartości. Żeby wśród członków koła nie było kłusowników i pijaków.

- Przy tej całej radości z dzisiejszego święta, wypowiedź ta zawężyła nam trochę kąt szerokości ust – odniósł się do wystąpienia A. Wisińskiego proboszcz stoczkowskiej parafii ks. Stanisław Bieńko. - Dzisiaj modne się stały ataki na ludzi dobrze rządzących. (…) Przyroda nie dzieli, przyroda łączy. Cele, które przyświecają kołu łowieckiemu, to integracja i dobro naszych borów. Na pewno tym działaniom błogosławi Pan Bóg. Głowa do góry. Idźmy naprzód, strzelajmy celnie. Spełniajmy swoje marzenia zgodnie z prawem bożym i naturalnym.

Łowcy nagrodzili proboszcza kapeluszem myśliwskim, co zostało skwitowane słowami: „Łatwiej o konia, gdy ma się już bat”. Stoczkowski duszpasterz nie wykluczył, że przywdzieje mundur myśliwego, a może nawet kupi broń. Zaznaczył jednak, że naganiaczem nie będzie. Jubileuszową uroczystość zakończyła biesiada łowiecka. Szczególnie smakowały wyroby ze specjalnego „paśnika”.