Stół w rogu pokoju jest założony trzema segregatorami pełnymi pism: dwa fioletowe i jeden czerwony. Anna w szarym sweterku siedzi skulona w fotelu i co jakiś czas dotyka rękoma twarzy, głowy, oczu... – Boli mnie wszystko, oczy strasznie pieką, bo bez specjalnego płynu wysychają śluzówki. Nie mam pieniędzy na leki. Łykam najtańsze środki przeciwbólowe. Tylko trochę uśmierzają ból. Tak załatwił mnie dentysta, a teraz załatwia mnie łukowski MOPS.
Zośka boi się obcych
Łuków
0000-00-00 00:00:00
liczba odsłon: 3690
Rachunki z aptek i poradni dentystycznych, opinie lekarskie, pisma procesowe oraz wnioski do urzędów i instytucji zgromadzone w tych segregatorach to historia mojego życia z ostatnich lat – mówi pani Anna. Fot. PGL
Normalnie pewnie na skromne życie by wystarczyło, a takie Anna prowadzi. Kupienie owoców, owocowych soków, które bardzo lubi, uważa teraz za ekstrawagancję. Wszystko dlatego, że miesięcznie potrzebuje do 300 zł na leki i do 400 na utrzymanie oraz stałe opłaty, bo dokłada się matce do czynszu i zakupów.
Żeby związać koniec z końcem, wyprzedaje w komisie własne rzeczy. Jest zadłużona. Jakiś czas temu wystąpiła do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej o 100-200-złotowy zasiłek na leki. Odmówiono jej. – Mam tylko 40 lat, nie chcę umierać – szczupłą kobietą wstrząsnął niespodziewany szloch, a z oczu, które zanadto wysychają, popłynęły łzy.
najstarsze
najnowsze
popularne