Taki klimat - najnowszy felieton Dariusza Kuziaka

Prezentujemy najnowszy felieton Dariusza Kuziaka.

Taki klimat

„Od trzech dni sypie śnieg, zasypując drogi”. Od tego zdania zaczyna się „Symfonia pastoralna” André Gide’a. Cytuję z pamięci, książeczka gdzieś się zapodziała. Pamiętam, bo od pierwszego spojrzenia urzekła mnie sytuacja tego zdania. I w ogóle kolekcjonuję takie literacko-śnieżne kawałki. A cytuję, bo teraz, gdy piszę, jest taki właśnie dzień - od trzech dni sypie śnieg, zasypując drogi.

Tak zwane globalne ocieplenie chwilowo nie stanęło na wysokości zadania. Akurat teraz, gdy mogłoby okazać się tak pomocne. Tak, tak... oczywiście, minus 10 stopni w zimie to nie jest żaden klimat czy tym bardziej zmiana. To tylko pogoda. Klimat to jest wtedy, jak w lipcu jest plus 30. Klimatyczni aktywiści bardzo sprytnie to sobie odróżniają. Zarówno ci odklejeni, jak i ci protestacyjnie przyklejeni. Bardzo proszę więc tego nie mylić. Nie dość, że będzie im przykro, to jest to bardzo nie-po europejsku.

Po europejsku jest myśleć, że ocalimy planetę. Bo się podobno strasznie przegrzewa. I to z naszego powodu. Nawet bym chętnie w to uwierzył. Gdyby tylko nie robiono na tym miliardowych interesów kosztem milionów Europejczyków.

Na razie z czystej przekory - oprócz cytatów śnieżnych - kolekcjonuję nieprawomyślne cytaty. Na przykład taki o epoce starszego neolitu: „Było wtedy w Europie Środkowej znacznie cieplej i równocześnie wilgotniej aniżeli dziś, bo średnia temperatura w miesiącach letnich była tutaj wyższa o 2-2,5 stopni Celsjusza od obecnej, a średnia temperatura najchłodniejszych miesięcy nie spadała poniżej -2 stopni C” (Konrad Jażdżewski: „Pradzieje Europy Środkowej”).

Coś o klimacie z bliższych nam czasów i okolic? Proszę bardzo, z Siedlec nie znalazłam (A. Winter zdaje się milczy na tan temat), ale mam z Białej Podlaskiej. To niedaleko: „...pradawny klimat Podlasia był łagodniejszy od współczesnego i charakteryzował się wyższymi temperaturami i większą wilgotnością. (...) optimum klimatyczne dla ziem podlaskich przypadało na okres od 600 do 1000 roku n.e. Po 1200 roku klimat Podlasia stopniowo się zaostrzał, powodując wydłużanie się okresów zimowych. Stulecia od XIII do XV cechowały się dużą zmiennością klimatyczną, której efektem były częste susze w okresie letnim, zaś w okresie zimowym silne mrozy i głębokie śniegi. Według niektórych badaczy od początku XVI do połowy XVII wieku nastąpił na Podlasiu kolejny okres ocieplenia klimatycznego. Od połowy wieku XVII klimat ponownie uległ oziębieniu. Stan ten utrzymywał się do końca XVIII stulecia” (Jerzy Flisiński: „Biała na Podlasiu”).

Nic dziwnego, że teraz znowu się nam ociepla. A za kilkaset lat zapewne znowu oziębi. Europejskim biurokratom jednak o tym nie mówcie. Fakt, że to nie oni, a niezbadane cykle pogodowe kształtują klimat na Ziemi, to dla nich bardzo przykra wiadomość.

DARIUSZ KUZIAK